Vakanties van een tekort aan liefde

De gendervakantie is 8 maart, en daarmee en 14 februari, van de reden, om te rusten en zich te verheugen op lange tijd omgezet in een voorwendsel voor ruzies en depressie. Liefde is niet genoeg voor iedereen en altijd, maar tegenwoordig is het tekort verergerd, wachten vrouwen op haar manifestaties, vooral gespannen. Psycholoog Elena MkrTychan vertelt hoe ze haar houding ten opzichte van de vakantie kan veranderen.

Het lijkt erop dat vrouwen zich er terdege van bewust zijn dat dit conventies zijn: over Valentine en Clara Cetkin met Rosa Luxemburg – maar toch kunnen ze niet anders dan wachten op bevestiging, die nodig zijn, geliefd, in trek, niet vergeten, niet vergeten. En als ze dat niet krijgen, dan hallo, verlangen en depressie. Het tekort van liefde wordt niet bijgewerkt, een gevoel, niet altijd bewust, gaat hierover: “Zelfs vandaag kan het niet prettig kunnen maken,” “Zelfs vandaag voel ik me niet mijn geliefde”.

Rond de algemene opwinding en hoge stemming zijn de groene onwillige tulpen gecentraliseerd op het werk, maar dit is nog pijnlijker. Zoals u weet, is de ergste eenzaamheid eenzaamheid in de menigte. Als bijvoorbeeld een buurman en een bekende verkoper in een winkel en elke voorbijganger zowel een nieuw jaar kunnen feliciteren, dan verwachten vrouwen halffebruari en begin maart gefeliciteerd van mannen, en het is van degenen die een belangrijke plaats innemen in hun levens.

Maar het mannelijke geslacht is de situatie met het woord “must” in een relatie faalt altijd enorm. Ze veroorzaakt koppigheid, afwijzing, angst om niet te voldoen aan de verwachtingen, oppositie en vraag: “Waarom is ik iets verschuldigd?””

De meesten van hen kunnen misschien wel bloemen geven aan een vrouw of vriendin, net als dat kopen spontaan een cadeau of reageren op een hint van een ring die je leuk vindt … maar als ze iets van hen verwachten, wachten ze op veeleisend en voorzichtig, zoals in het examen, ze vallen in een verdoving.

Verder kan de situatie zich op verschillende manieren ontwikkelen. Een man feliciteerde bijvoorbeeld, maar was te laat met felicitaties (hij is in een verdoving, het is moeilijk voor hem) – een vrouw is ongelukkig. De man maakte een geschenk, maar raden niet met de keuze (wijze vrienden vormen van tevoren een lijst met verlangens) – haar vakantie is verwend. De man feliciteerde helemaal niet – ze uitte alles wat ze hierover denkt, herinnerend aan het verleden falen en oude beledigingen.

En ten slotte deed de man alles zoals het zou moeten: na verloop van tijd, met bloemen, met een geschenk en een kus, maar ze reageert zoiets als dit: “Nou, natuurlijk, vandaag is 8 maart, een verplichting, hij kon nergens heen , wilde geen open conflict tegenkomen “,” op -duty bloemen “,” plichtsparfums “en dergelijke. Het blijkt en feliciteerde niet – doorboord en gefeliciteerd – nog steeds slecht.

Het feit blijft bestaan: deze feestdagen, in plaats van het dagelijks leven te lossen, veroorzaken wrok, verlangen en depressie

Deze plots zijn geenszins van het hoofd, maar van de praktijk. Omdat om de gevolgen van de viering van de Day of Lovers en International Women’s Day om te gaan, psychologen moeten zijn, en deze gevolgen tussen klanten van beide geslachten komen. De depressie rolt van tevoren, op anderen na de vakantie.

Het is niet erg duidelijk wie moeilijker is: voor degenen die een relatie hebben, of eenlingen, voor degenen die net een partner beginnen te herkennen, of degenen die afscheid namen van hem, en onlangs. Slecht voor iedereen. Het feit blijft bestaan: deze feestdagen, in plaats van het dagelijks leven te lossen, veroorzaken wrok, verlangen en depressie.

Wat te doen met dit alles? Ik stel voor om te spelen op de vakantie van geliefden en vrouwendag, en neem ze niet serieus. Zoals u weet, Valentijnsdag met speciaal enthousiasme in Amerika, waar een andere vertegenwoordiger van de massa, open popcultuur werd gemaakt van een bescheiden Europese heilige.

In de VS is dit een echte vakantie voor volwassenen. En hier is het voornamelijk populair bij kinderen en adolescenten. Voor hen is dit een dag met aantekeningen, en zelfs vriendinnen en leraren schrijven aantekeningen aan elkaar. En al deze rituelen zijn erg zoals het trainen van de uitdrukking van een echt gevoel. En de jeugd doet het juiste, dat wordt getraind, het formuleren van al hun gevoelens, inclusief sympathie en vriendschap.

Maar noch kinderen, noch, aan volwassenen om zelfbewustzijn te baseren op zulke frivole attributen van een frivole vakantie als valentijnen, is natuurlijk onjuist en zelfs gevaarlijk. Een van de belangrijkste verschillen tussen de Russische mentaliteit en het westerse imago van gedachten is dat een zeer duidelijk monument een zeer duidelijke richtlijn heeft in de VS, die gericht is op alle levensambities – dit is succes, succes, externe putbewerking.

In Amerikaanse families verzekeren ze elkaar meerdere keren per dag: “Ik hou van je”. Zo geaccepteerd. Maar ze hebben hier minder problemen mee

Er zijn verschillende tekenen van een belichaamde Amerikaanse droom: carrière, geld, familie, wiens leden elkaar meerdere keren per dag verzekeren: “Ik hou van je”. Zo geaccepteerd. Ik zal alleen zeggen dat ze hier niet minder familieproblemen van krijgen. Maar veel mensen worden gedwongen te weigeren zichzelf te zoeken, volgens het goedgekeurde scenario, zodat God verbiedt geen stigma “verliezer” uit de samenleving te verdienen.

Dus een van de algemeen aanvaarde tekenen van succes is het aantal felicitaties dat op 14 februari is ontvangen. Zo niet een enkele, het is heel erg slecht: je zou geen sympathieën kunnen winnen, zou jezelf niet correct kunnen dienen en jezelf kunnen verkopen! Een valse aanpak die grappig zou kunnen worden genoemd als een hele natie er niet aan had geleden.

Sinds 8 maart, een ander verhaal. Dit is een grandioos Sovjet -festival dat aan de top wordt opgelegd, bijna gedwongen. Een vakantie wanneer de leiders worden gefeliciteerd door een groot geschenk, en de secretaris minder is, hoewel hun sociale status hen niet minder of meer vrouwen maakt.

Het is tijd om al deze historische verstoringen te overwinnen, althans in je geest, en om je relatie en je spirituele wereld niet bloot te stellen door de test van de vakantie, om ze niet afhankelijk te maken van de tijdigheid en kosten van geschenken, om te spijt , bedekt met rode vlekken, proberen iets te doen van consultants in de ondergoedwinkel.

Laten we niet vergeten dat ware liefde niet verwacht dat een speciaal geval wordt uitgedrukt of bevestigd. De dag van geliefden is geen vakantie van liefde zelf, het rode hart is niet het symbool, omdat in het leven liefde geen speelgoed heeft. De esthetiek van St. Valentijnsdag is geen liefde, maar haar voorgevoel. En 8 maart is een vakantie, niet zozeer vrouwelijkheid als de strijd van vrouwen voor gelijke rechten op het recht op werk en in de staatsautoriteiten.

Ik raad ten zeerste aan om het initiatief in eigen handen te nemen en tegenwoordig om de volle teugen te bereiken. Free niet in een wachtpositie, maar

speel liefde en concentreer zich op de vreugde om je eigen emoties uit te drukken, en tellen de bekentenissen van andere mensen niet aan.